Blue Mountains
Door: Anouk
Blijf op de hoogte en volg Anouk en Jos
06 Januari 2015 | Australië, Sydney
Tijd voor een nieuwe blog! We hebben een alternatieve adapter voor de laptop gevonden. De aansluiting van mijn laptop blijkt nogal antiek te zijn en niet te passen op de universele adapters. Na 4 winkels te hebben bezocht, kwamen we in een elektronicazaak met een net afgestudeerde elektrotechnicus. Hij heeft voor ons van twee adapters één gemaakt, dus nu kunnen we jullie weer verblijden met een nieuwe blog.
De camping in de Blue Mountains was erg mooi (en schoon) en zat op loopafstand van de belangrijkste bezienswaardigheden. Na 45 minuten naar beneden te hebben gelopen om vervolgens de kabelbaan weer omhoog te willen nemen, bleek er een rij van hier tot Tokio te staan. Kortom, zelfde weg terug en 45 minuten omhoog lopen; we hadden weer gesport voor die dag. De volgende dag zijn we ’s ochtends vroeg terug gegaan en hebben we alsnog de kabelbaan genomen. Daarna zijn we naar de Jenolan Caves gereden. Dit was erg indrukwekkend. De grot hing vol met kristallen, die gedurende honderden jaren zijn gevormd.
Toen vond Jos het tijd voor avontuur en nadat hij een half uur op me ingepraat had, was ik zover dat ik me ook wel op wilde geven voor een dag abseilen en canyoning. Nadat iedereen zich in zijn abseilbroekje had gehesen en voorzien was van een helm en handschoen, begonnen we met een kleine afdaling van 5 meter. Dit ging redelijk soepel, dus dat viel me alles mee. Toen kwam de 15 meter. Dit was al wat spannender. Het idee is dat je aan een touw hangt, dat geremd wordt door de manier waarop het bevestigd is. Door het touw in je hand te laten vieren, laat je jezelf zakken. Beneden staat een van de begeleiders om je af te remmen als het niet meer lukt. Als laatste kwam de 30 meter. Omdat je ergens op een plateau landt, is het uitzicht echter een stuk dieper dan 30 meter en toen kwam de echte hoogtevrees opzetten. Ik was zeer blij dat ik beneden stond en zag ook zeer op tegen de volgende 30 meter die we ’s middags van de waterval af zouden abseilen. Jos was gelukkig wel helemaal in z’n element en we zijn gewoon maar doorgegaan met het middagprogramma. Dat begon met het aantrekken van de wetsuits (een heel karwei) om vervolgens door een soort natuurlijke wildwaterbaan te lopen/zwemmen/springen/glijden. Dit was erg leuk. Aan het einde was de waterval en ik moet eerlijk zeggen; ik had wat aanmoediging nodig om over het randje te stappen, maar deze keer ging het erg goed. De techniek had ik aardig onder controle en doordat je deze keer in het water landde i.p.v. op een plateau dat vervolgens nog 100 meter afloopt, had ik ook niet zo’n last van hoogtevrees. Moe, maar voldaan zijn we teruggegaan naar de camping. Op tijd naar bed, want de volgende ochtend moesten we de koffers inpakken voor het laatste ritje met de camper naar Sydney.
We zitten nu in een leuk hotelletje net buiten de binnenstad van Sydney. Vandaag zijn we met de bus naar het centrum geweest en hebben een rondje gelopen langs het Opera House, de Harbour Bridge en de Botanic Gardens. Vanavond nog ergens gezellig een hapje eten en dan gaan we morgen aan deel 2 van onze vakantie beginnen; we stappen op het vliegtuig naar Melbourne!
De camping in de Blue Mountains was erg mooi (en schoon) en zat op loopafstand van de belangrijkste bezienswaardigheden. Na 45 minuten naar beneden te hebben gelopen om vervolgens de kabelbaan weer omhoog te willen nemen, bleek er een rij van hier tot Tokio te staan. Kortom, zelfde weg terug en 45 minuten omhoog lopen; we hadden weer gesport voor die dag. De volgende dag zijn we ’s ochtends vroeg terug gegaan en hebben we alsnog de kabelbaan genomen. Daarna zijn we naar de Jenolan Caves gereden. Dit was erg indrukwekkend. De grot hing vol met kristallen, die gedurende honderden jaren zijn gevormd.
Toen vond Jos het tijd voor avontuur en nadat hij een half uur op me ingepraat had, was ik zover dat ik me ook wel op wilde geven voor een dag abseilen en canyoning. Nadat iedereen zich in zijn abseilbroekje had gehesen en voorzien was van een helm en handschoen, begonnen we met een kleine afdaling van 5 meter. Dit ging redelijk soepel, dus dat viel me alles mee. Toen kwam de 15 meter. Dit was al wat spannender. Het idee is dat je aan een touw hangt, dat geremd wordt door de manier waarop het bevestigd is. Door het touw in je hand te laten vieren, laat je jezelf zakken. Beneden staat een van de begeleiders om je af te remmen als het niet meer lukt. Als laatste kwam de 30 meter. Omdat je ergens op een plateau landt, is het uitzicht echter een stuk dieper dan 30 meter en toen kwam de echte hoogtevrees opzetten. Ik was zeer blij dat ik beneden stond en zag ook zeer op tegen de volgende 30 meter die we ’s middags van de waterval af zouden abseilen. Jos was gelukkig wel helemaal in z’n element en we zijn gewoon maar doorgegaan met het middagprogramma. Dat begon met het aantrekken van de wetsuits (een heel karwei) om vervolgens door een soort natuurlijke wildwaterbaan te lopen/zwemmen/springen/glijden. Dit was erg leuk. Aan het einde was de waterval en ik moet eerlijk zeggen; ik had wat aanmoediging nodig om over het randje te stappen, maar deze keer ging het erg goed. De techniek had ik aardig onder controle en doordat je deze keer in het water landde i.p.v. op een plateau dat vervolgens nog 100 meter afloopt, had ik ook niet zo’n last van hoogtevrees. Moe, maar voldaan zijn we teruggegaan naar de camping. Op tijd naar bed, want de volgende ochtend moesten we de koffers inpakken voor het laatste ritje met de camper naar Sydney.
We zitten nu in een leuk hotelletje net buiten de binnenstad van Sydney. Vandaag zijn we met de bus naar het centrum geweest en hebben een rondje gelopen langs het Opera House, de Harbour Bridge en de Botanic Gardens. Vanavond nog ergens gezellig een hapje eten en dan gaan we morgen aan deel 2 van onze vakantie beginnen; we stappen op het vliegtuig naar Melbourne!
-
06 Januari 2015 - 09:23
Jolanda:
Hoi Anouk en Jos,
Wat geweldig weer, wat een avontuur, het ziet er ook allemaal geweldig mooi uit.
Ik zou van het uitzicht genieten maar de sprong niet wagen. Hahaha
Geniet van jullie avontuurlijke vakantie. Xxx -
06 Januari 2015 - 16:57
Joke:
Zo hee, moedig van je hoor Anouk!
Het lijkt me echt kicken om zoiets te doen.
Xxx -
06 Januari 2015 - 19:26
Ria:
Avontuurlijk hoor! Ik zou de sprong zeker niet wagen!
Veel plezier en doe voorzichtig.
xx ma -
06 Januari 2015 - 20:06
Miranda:
Het is ontzettend leuk om jullie reis te volgen via de blog. En chapeau Anouk! heel dapper, als je ziet wat een gat.
kijk uit naar volgende blog.
x Miran -
07 Januari 2015 - 02:32
Jantine:
Wat leuk om te lezen wat jullie allemaal beleven Down Under!! Heel veel plezier nog, geniet ervan!! X Jantine & fam -
07 Januari 2015 - 10:24
William En Cora:
Jeetje wat een lef hebben jullie en wat een prachtig uitzicht / foto's.
Doe voorzichtig en veel plezier nog. -
08 Januari 2015 - 10:44
Hans:
Geweldig allemaal! Heel mooi om te zien! Nu niet overmoedig worden, maar lekker genieten van alles wat nog komen gaat!
xx Hans -
08 Januari 2015 - 19:47
Yvonne:
STOER!!!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
